شماره بازیابی: ‮‭۱۱۳۶/۱‬ س‬
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‮‭۱۰-۲۹۵۱۳‬‬
زبان اثر: عربی
عنوان و نام پدیدآور: المقامه الثانیه و العشرون تتضمن بحثا فلسفیا عن الشی الذی یکون به الشی الطبیعی و انه کیف علاجه [نسخه خطی]
تاریخ کتابت: قرن ۱۳ق.
نام خاص و کمیت اثر: ص ۱ – ۳۲٫
قطع: ‮۹*‭۱۵‬سم. ‭۱۹۵‬گ. ‭۱۸-۱۴‬س.؛ اندازه جلد: ‭۱۵‬*‭۲۱‬سم.‬
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نستعلیق.
تزئینات متن:نشان شنگرف و مشکی.
نوع کاغذ:سفید.
تزئینات جلد:تیماج حنایی ضربی یک لایی.
با عنوان «من توفیقات الشیخ بهائی» در کیمیا و حروف است.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد یکم، صفحه ۵۱۱-۵۱۳٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: بسمله. حدث ابوالقاسم التواب عن ابی عبدالله الاواب انه قال اطاح بی الحظ المنقوص الی مدینه قوص فلما حللت فنائها و عاشرت ابنائها اجتمعنا بعض الایام و تعاطینا کوس الکلام فذکر شخص من الجماعه بحثا فی علم الصناعه هل تحل اولا تحل و، المحرم و المحل و هل تکون او لا یکون و ان کانت فلم السکون.
صحافی شده با: مجموعه [بیست و دو رساله]۱۰۴۶۴۴۸
تاریخ: ۲۰۱۵۰۶۲۹
محل و شماره بازیابی: ۱۱۱۷۲۵۸