توضیحات

از مقدمه نویسنده:
این کتاب نتیجه اقامت دوساله من در تهران در سمت وابسته اقتصادی خاورمیانه مجله فاینشنال تایمز از ژوئن ۱۹۷۵ (تیر ۱۳۵۴) تا ژوئیه ۱۹۷۷ (مرداد ماه ۱۳۵۶) است. من در زمانی وارد تهران شدم که رونق اقتصادی و تورم ناشی از افزایش قیمت در سال ۱۹۷۳ (۱۳۵۲) در بالاترین حد لجام گسیختگی خود بود. همه مردم درباره قدرت تازه یافته ایران، به نوعی بیماری روحی دچار شده بودند.

یکی از ماندنی ترین تاثیرهایی که روی من گذاشته شد، دیدن مقامات ارشد شرکتهای مهم بین المللی در تهران بود که حاضر بودند هر نوع بی احترامی و ناراحتی، حتی خوابیدن در سرسرای هتلها و بیمارستانها (یک ژاپنی مجبور شد شبی را در مسجد در یک مسجد به صبح برساند) را تحمل کنند و روزهای متمادی منتظر لطف مقامات ایرانی به امید انجام معامله بمانند.

در آن مرحله واضح بود که ایران فرصت بی نظیری به دست آورده است اما سردرگمی عجیبی که رونق و تورم ایجاد کرده بود، قضاوت در مورد این را که از این فرصت تا چه حد به نحو مطلوب استفاده می شود، مشکل می کرد. با این وجود در عرض مدت بسیار کوتاهی، مسیری پیش آمد که موجب شد بشود این دوران را به صورت یک مجموعه مجزا در نظر گرفت. این مجموعه سالهای ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۷ (۱۳۵۲ تا ۱۳۵۶) را دربرمی گیرد…