توضیحات

او در سال ۱۳۵۵ با گیتی راجی ازدواج کرد. از این سال تا ۱۳۵۹، شش کتاب در حوزه ادبیات داستانی از او منتشر شد: سه مجموعه داستان‌ “تردید در سه فعل”، “تیرانداز” و “خسته اما رهرو”، دو داستان “زندانی” و “ما صبر می‌کنیم” برای نوجوانان و داستان بلند “اینک وطن تبعیدگاه”.
علاوه بر اینها در سال ۱۳۵۶ از داریوش کارگر کتاب “سفالگری” با هدف آشناسازی کودکان و نوجوانان با این هنر روانه بازار کتاب شد. این کتاب توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان چندبار نیز تجدید چاپ شد.
با وقوع انقلاب، داریوش کارگر به جنبش چپ می‌پیوندد. پس از مدتی برادر وی اردشیر کارگر که عضو جنبش نوین چریک‌های فدایی خلق بود، در سال ۱۳۶۱ دستگیر و یک سال بعد در سال ۱۳۶۲ اعدام می شود.
داریوش کارگر در اوایل دهه ۱۳۶۰ به زندگی مخفی روی می‌آورد، اما پس از چندی مجبور به جلای وطن می‌شود.
انقلاب، فعالیت سیاسی، زندگی مخفی و خفقان دهه ۶۰ باعث می‌شود تا داریوش کارگر به مدت هفت سال هیچ کتابی منتشر نکند. او در خارج از کشور به فعالیت سیاسی با سازمان چریک‌های فئایی خلق ایران (اقلیت) ادامه می‌دهد، اما در این دوران، پس از انشعاب‌های متعدد در سازمان اقلیت، ابتدا به “هسته اقلیت” می‌پیوندد، اما پس از گذشت دوران کوتاهی فعالیت سیاسی به معنای حزبی آن را کنار می‌گذارد، اما با علاقه مسائل سیاسی ایران را دنبال می‌کند.
داریوش کارگر از نخستین کسانی بود که در حوزه ادبیات داستانی به مسئله سنگسار توجه نشان داد و در سال ۱۳۶۶ مجموعه داستانی را به همین نام توسط نشر آرش در استکهلم منتشر کرد.
سنگسار شامل شش داستان است به نام‌های بهشت پس فردا، حکومت اسلامی، سنگسار، قصاص، تتمه و خر ما از کرگی دم نداشت.
علاوه بر کتاب “سنگسار”، دو مجموعه داستان “آواز نان” و “عروس دریایی”، داستان کوتاه “توی این کافه شلوغ” و داستان “پایان یک عمر” و رمان “باغ باغ باغ ما” را طی سا‌ل‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۹منتشر کرد.
دوری از وطن، بی عدالتی فرار از ایران و اندوه غربت از مهم‌ترین مضامین آثار داریوش کارگر است.
شش داستان مجموعه داستان عروس دریایی نیز که در سال ۱۹۹۶ در سوئد منتشر شد حدیث غریب ماندن و غریبانه زیستن جوانان ایران در تبعید است.
داستان بلند پایان یک عمر را داریوش کارگر در سال ۱۹۹۴ در سوئد منتشر کرد و از سال ۱۹۹۹ دیگر کتابی در زمینه داستان و رمان منتشر نکرد.
از دیگر آثار او در تبعید می‌توان به دو جلد “کتاب‌شناسی داستان کوتاه فارسی در خارج از کشور” و “داستان یک عمر: کتاب‌شناسی هوشنگ گلشیری” اشاره کرد.
داریوش کارگر همچنین فصلنامه “افسانه ” را در دهه ۱۹۹۰ سردبیری کرد. او بر پیشانی شماره‌ی نخست عبارت «ویژه تبعید» را حک کرده و در همین شماره‌ نوشته بود: «ارائه‌ی روایت هستی آدمی، در قالب ادبیات داستانی، و بر پایه‌ی اندیشه‌گان متفاوت، دستور کار ماست».
فصلنامه افسانه تا ۱۱ شماره ادامه یافت و در این مدت بیش از ۱۰۰ داستان ایرانی و خارجی و ده‌ها مقاله نظری و گزارش در حوزه ادبیات در آن چاپ و منتشر شد. این مجله نیز همچون شمار زیادی از نشریات منتشر شده در تبعید به دلیل مشکلات موجود در زمینه کار فارسی ادامه نیافت و متوقف شد.
داریوش کارگر در سال‌های واپسین زندگی‌اش موفق به دریافت دکترای ایران‌شناسی از دانشگاه اپسالا شد. رساله دکترای او زیر عنوان “مفهوم ایرانی جهان دیگر” یکی از متن‌های معتبر در حوزه ایران‌شناسی به شمار می‌رود.
او در این تحقیق اردا‌ویراف‌نامه را بررسی و تصحیح کرده است که در آن ویراف، مرد روحانی با نوشیدن دارویی به خواب مرگ فرو می‌رود و در جهانی دیگر با سه گروه از مردمانی که مرده‌اند دیدار می‌کند.
داریوش کارگر برای تصحیح ارداویراف نامه، کهن‌ترین نسخه‌ روایت فارسی زردشتی آن را که به وسیله یکی از پارسیان هند از ایران به هند برده شده مبنای کار خود قرار داده و آن را با پنج نسخه دیگر سنجیده بود.
این نویسنده و پژوهشگر، با نشریاتی چون “ایران‌شناسی”، “ایران‌نامه”، آرش، آفتاب، “باران”، “سنگ”، مکث “چشم‌انداز”، “جهان” و … همکاری داشت. از این میان می‌توان به سه مقاله‌ای درباره “فرخ نامه”، فرامرزنامه در چاپ سنگی و نامه‌های روزگار ساسانیان در ایران نامه اشاره کرد.
از داریوش کارگر آثار نیمه‌تمام زیادی باقی مانده است و تحقیق کاملی که البته نیاز به کمی فرصت داشت تا برای انتشار آن را مرور نهایی کند. در آخرین دیدار در روزهای آخر عمرش می گفت قصدش این است که اگر بیماری مجالی دهد، کارهای نیمه تمام خود را سامان دهد.
فصلنامه فرهنگی، ادبی، تاریخی و سیاسی باران شمـاره ۳۴ و ۳۵ پائیز و زمستان ۱ ۳۹۱
این کتاب را می توانید در سایت باشگاه ادبیات رایگان دانلود کنید.