توضیحات
مجموعه شعر – لندن ۱۳۶۵
بخشی از شعر بانگ سحر:
با آنکه جانم عاشق کوه بلند است
با صد هزاران سال عمر استوارش
هرگز نمی خواهم که یکدم کوه باشم
بی شادی و اندوه باشم
کوه خموش پای دربند
محروم از آزادی پرواز پرنده ست
باد بهاران در وزش ها
امواج دریا در جهش ها
آن گوهر والای انسانی ما
در جنبش سازنده زنده ست…
دیدگاهی دارید؟