توضیحات

شریعتی برای این بازسازی تصویر خود قبل از هر چیز به سراغ تعریف از یک خود فلسفی می رود. باید روشن شود که نگاه به انسان چیست؟ چه درکی از انسان، نیاز به بازسازی و ترمیم را ایجاد می کند.

چه استعدادهایی برای او قائلیم تا سپس در پرتو این استعدادها بتوانیم یقه اش را بگیریم و مسئولیت ساخت وساز را به گردنش بیندازیم. این استعدادها چیستند؟
شریعتی از یک استعداد سه گانه حرف می زند: استعداد آگاهی، انتخاب کردن و بازآفرینی. انسان قادر به ادراک کیفیت سرشت خویش، کیفیت سرشت ساختمان جهان و رابطه خویش با جهان است. انتخاب کننده است یعنی می تواند بگوید نه، می تواند گزینش کند، بگسلد، بخواهد یا نخواهد. آفریننده است: یعنی می تواند آنچه را می خواهد بیافریند و از قالب های تنگ محتوم بیرون آید و از نو خلق کند.
شریعتی می گوید: «قبل از هر چیز، من باید بدانم که کیستم و چگونه باید زندگی کنم و چه رسالتی را باید در زندگی به انجام برسانم.» …