توضیحات

گویش‌ها می‌توانند پشتوانه‌ای برای فرهنگ و ادبیات رسمی یک مملکت باشند و آشنایی با فرهنگ خودی و دانش گذشته اعتماد به نفس و قدرت را در برابر فرهنگ بیگانه بیشتر می‌کند؛ همچنین گویش‌ها قادرند فرهنگستان‌ها را از وضع واژه‌های جدید بی‌نیاز کنند.

آنچه در این کتاب به عنوان «گویش جیرفت و کهنوج» معرفی شده، گویشی است که مردم جیرفت و کهنوج و رودبار به کار می‌برند و در آن از گونه‌گونی‌های ناشی از نفوذ لهجه‌های همسایه (بلوچی، هرمزگانی) و بعضی لهجه‌های جیرفتی (جبالبارزی، ساردویی) صرف‌نظر شده است.