توضیحات

“به سرخی آتش به طعم دود “سروده‌هایی است از “سیاوش کسرایی “در اوج مبارزه سیاسی و اجتماعی مخالفان حکومت در دهه ۱۳۵۰که طی آن شاعر از رنج‌ها، کینه‌ها و ستم زمانه سخن می‌گوید .

این دفتر با مقدمه “احسان طبری “درباره سروده‌های این مجموعه همراه است .شعر “زنهار “از این مجموعه این گونه آغاز می‌شود : خاموشمان می‌خواهند و گمنام/ و از آن بتر، بدنام/ هان ای گلبانگ گلو بریده/ خونت را فریاد کن/ بذر سرخ رویا را/ بپاش/ با زبان هزار قطره و/ میندیش/ که شنونده‌ایت هست یا نه/ که یاری خواهی خود یاری دهنده است/ نمی‌خواهندت/ پس، خود را تکرار کن/ …