توضیحات

تاریخ نگارستان، نوشته احمد بن محمد غفارى کاشانى، تصحیح مرتضى مدرس گیلانى این کتاب، در بر دارنده تاریخى فارسى، آمیخته با داستان‏ ها و حکایت‏ هاى کم‏یاب تاریخ اسلام و ایران به شمار مى‏ آید که در  ٩۵٩  هجرى به نام شاه طهماسب اول صفوى نوشته شده است. انگیزه وى را از نوشتن تاریخ نگارستان، جست‏جوى علت‏ هاى فراز و فرود سلسله‏ ها با توجه به رویدادها و روایت‏ هاى تاریخى روزگار آنها مى‏ توان دانست.

نویسنده این کتاب که خود مردى شاعر و خطاط و مترسلى توانا بود، در دستگاه سام میرزا صاحب تحفه سامى و فرزند شاه اسماعیل مى‏زیست و در دو کتاب تاریخى‏ اش؛ یعنى تاریخ نگارستان و تاریخ جهان‏ آرا، مطالبى فشرده و پرداخته در باره نقاشان و خطاطان نوشت.
نثر کتاب، مانند گلستان سعدى، ادبى و به نظم (شعر) آمیخته است. مؤلف با زبانى شیوا، رسا و چکیده‏ گو، تاریخ دَه قرن هجرى را باز مى‏ گوید. لغات مغولى در کتاب به کار رفته، اما مصحح، واژگان نامأنوس آن را حذف کرده است. مصحح این اثر، از خو کردن نویسنده به آوردن واژگان ناآشنا و درازنویسى خبر مى‏ دهد و به انگیزه بهره گیرى بیشتر مردم از آن، به حذف کلمه‏ هاى گزاف و واژه‏ هاى زاید دست مى‏گشاید.
تاریخ نگارستان، شرح کوتاهى از زندگى پیامبر گرامى اسلام (ص) و حضرت على (ع) و فرزندان و کرامات ایشان را در بر دارد و با گزارش در باره رویدادها در زمانه خلفاى اموى و عباسى و سلسله شاهان ایرانى، حکایات و روایاتى از امیران، سرداران، نام‏داران علم و ادب و حتى توده، آورده و داستان‏ هایى از شاه‏نامه فردوسى و حکایت‏ هایى در باره اسکندر مقدونى و لقمان نیز باز گفته است.