توضیحات

(در اوصاف و اخبار شاه سلطان حسین)

وی ادیبی فقیه از دوره اخیر صفوی است که به عنوان نواده دختری میر فندرسکی فیلسوف مشهور است. از تاریخ تولد و در گذشت وی اطلاعی دردست نیست. تنها می دانیم که وی در دهه پایانی قرن ۱۱ق. دوره میانسالی را طی کرده است و از شاگردان مجلسی و آقا حسین خوانساری است.

در مورد کتابهایی که نوشته بسیار گفته اند اما از رساله “تحفه العالم” میرزا ابو طالب یادی نشده است که این کتاب در اوصاف شاه سلطان حسین صفوی است که توسط رسول جعفریان از روی نسخه های موجود تصحیح و توسط کتابخانه مجلس چاپ شده است .
هدف مولف از نگارش این کتاب معرفی شخصیت شاه سلطان حسین صفوی و خصلت های اوست. آن هم نه از روی چاپلوسی، بلکه با این باور که صفات پادشاهی که بر تخت کهن ایران تکیه زده است صفاتی است که هیچ پادشاهی در جهان ندارد و به همین دلیل که درآن صفات ممتاز بوده و به آن، بر جمیع پادشاهان عالم متوفق و سر افراز است و نام آن را تحفه العالم گذاشته است.
این تالیف در دو تا سه سال نخست سلطنت وی (۱۱۰۶-۱۱۰۷ ق)صورت گرفته و تلاش کرده تا ویژگی های شاه را که به باور وی “هیچ بیننده احدی از ملوک جهان را صاحب آن ندیده و گوش هیچ آفریده از هیچ پادشاهی از پادشاهان سوالف مثل آن نشنیده” را تحریر کرده است.