شماره بازیابی: ۲۱۹۸
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‮‭۱۰-۲۳۵۱۲‬‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پدیدآور: ترجمه دیوان حضرت امیر(ع)/ مترجم: ناشناخته.
تاریخ کتابت: اواخر قرن ۹ و اوایل قرن ۱۰ق.
قطع: ‮‭۱۴‬*‭۱۶‬سم. ‭۴۹۲‬ص. ۷س.‬
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: ۱قال امیرالمومنین و امام المتقین (ع)… گفت امیر مومنان و پیشوای متقیان (ع)…
۲فثق بالرازق الفرد العلی.
تزئینات متن:عناوین به همان خط جلی‌تر با مرکب سرخ نوشته شده. در صحایفی که ترجمه هست خط تحریری با مرکب سرخ دارد. در ص ۲۸۵-۴۸۷ جدول دو خط از مرکب سرخ در سه طرف و در میان عناوین کشیده‌اند. ص ۴۸۸-۴۹۲ به خط دیگری و اندکی تازه‌تر از خط متن کتاب است.
نوع کاغذ:سمرقندی شکری آهار مهره‌دار معمول اواخر قرن ۱۰ق.
تزئینات جلد:میشن تریاکی ضربی.
این نسخه خطبه و مقدمه‌ای ندارد و از اول متن دیوان شروع می‌شود و به همین جهت نام مترجم آن معلوم نیست و مترجم اشعار تازی ار به شعر فارسی که گاهی مقطعات و گاهی ابیات مثنوی است به بحور مختلف ترجمه کرده و ترجمه با مرکب سرخ در زیر هر سطر از متن نوشته شده ولی در صحایف ۱۰۷-۲۴۵و ۲۴۸-۲۶۶و ۲۶۹-۴۰۴و ۴۰۵-۴۷۷و ۴۷۹-۴۹۷، کاتب تنها متن را نوشته و ظاهرا ترجمه را می‌بایست پس از اتمام متن با مرکب سرخ بنویسد و از قلم انداخته است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نسخ جلی معرب.

یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد چهارم، صفحه ۲۹۳۱٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: این ترجمه منظوم به جز ترجمه شوقی تبریزی است که نسخه دیگری از آن در کتابخانه است.
موضوع (اسم عام یا عبارت اسمی عام): دیوان
تاریخ: ۲۰۱۳۰۷۱۰
محل و شماره بازیابی: ۱۱۴۷۸۲