توضیحات

بخشی از مقدمه کتاب:
هیچ شکی ندارم که برای فهم قرآن باید وجه درونی یا باطنی آنرا فهمید. این نکته برایم قطعی است. این فهم هرچند که خود دارای مراتب و درجات است. اما به هر تقدیر غور در آن و دریافت آن ضروری و لازم می نماید. آنکه این وجه را به نیکی دریابد، بدون تردید وجه بیرونی یا ظاهری آن نیز برایش میسر و بدرستی قابل فهم خواهد بود.

اما اگر پیش از آنکه مغز را دریابد، صرفاً توجه به قشر داشته باشد، چنین اتکایی گاه میتواند بسیار زیانبار و حتی غیرقابل جبران باشد. ریشه انحراف فرق اسلامی در طول تاریخ از همینجا ناشی شده است.

همچنانکه بسیاری از تکفیرها، کشتارها، تجاوزات و پایمال کردن حقوق دیگران، ریشه در همین نافهمی داشته است. “کُل حزب بما لدیهم فَرِحُونَ”. کافیست کسی خود را و برداشت خود را حق بداند، کار تمام است. دیگران باطل میشوند و ماجرا شروع و این اتفاقی است که در این هزار و چهارصد و اندی سال به کرات افتاده است.

اکنون در این مقال قصد آنست که به شیوه ای در خور عصر حاضر به وجه درونی بپردازم زیرا میدانم که جهان اسلام اکنون بیش از هر عصر دیگری نیازمند چنین دریافتی است دریافتی که طبعاً بصورت نسبی و بدور از هر مطلق اندیشی است زیرا بر فرهیختگان مبرهن است که کلام حق را تمام و کمال خود “حق” میداند و بس…