این کتاب تألیف حکیم حبیب الرحمان آخوندزاده (م ۱۹۴۷ م) از ارزنده‌ترین آثار این عالم طبیب و ادیب اریب به شمار می‌آید و اثری است در کتاب‌شناسی سه‌گونه آثار به زبان‌های فارسی، اردو و عربی در سرزمین بنگال.

این کتاب بخش عمده کتاب‌شناسی کتاب‌های فارسی تألیف شده در بنگال و ضمناً وضع زبان فارسی در قرن‌های سیزدهم و چهاردهم هجری در بنگال را توصیف می‌کند.