توضیحات
نگارنده در این کتاب پس از معرفی محیط سیاسی و اجتماعی عصر حافظ، از رسالت شاعر در این عصر یاد کرده، سپس حافظ را شاعری هنرمند و ملی می‌خواند که مشخصات عرفان او را بازگو می‌کند.
هم‌چنین از تفاوت‌های عرفان حافظ با دیگر مکاتب عرفانی و فلسفی زمان خود سخن می‌راند. به تصریح وی: “رندی حافظ، آمیزه و سنتزی است از متعارضان و متناقضانی چون پروای دنیا و آخرت، جاذبه‌ی ستیز عقل و عشق، طریقت و شریعت، سکر و صحو، نام و ننگ، یقین و شک و سرانجام زهد و زندیقه و عرفان تکروانه و عشق جسورانه”.
دیدگاهی دارید؟