شماره بازیابی: ۲۳۴۳
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‮‭۱۰-۲۴۲۳۹‬‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پدیدآور: حالنامه یاگوی و چوگان/ از: محمود عارفی هروی ( – ۸۵۳ق.)
کاتب: : رقم ندارد
تاریخ کتابت: ٬ قرن ۹ق.
قطع: ‮؛ ‭۱۱/۵‬*‭۱۸/۵‬سم‬. ۳۹ص. ۱۰س. اندازه نوشته ۶*۱۱سم.
یادداشتهای کلی: تاریخ تالیف: ۸۴۲ق.
تاریخ تالیف از دو بیت زیر بدست آمده: ای آنکه معانیه ندانی/ تاریخ بیان این معانی/ چون کوکبه سحر نماید/ روشن بتو «گوی» خور نماید (در نسخه‌ای که در فهرست ریو آمده به جای «گوی خور» «گوی زر» است که مسلم نسخه بالا صحیح است.)
۲انجام موجود: باعث شدیم بدین معانی/ کردی بجناب شه جوانی.
تزئینات نسخه:حاشیه فرنگی جدول و کمند زر و سیاه.
سرلوح مذهب مرصع صفحه اول.
نوع کاغذ:متن و حاشیه متن اصفهانی.
تزئینات جلد:روغنی بوم مشکی ترنج و سرترنج و لچکی طلایی.
۱محمد حسین شیرازی کاتب السلطان و صدر السلطنه (صدرالسلطنه در یادداشت پشت برگ نسخه نوشته است که «تاریخ نسخه تسعین و خمس بوده و خط قبله الکتاب سلطانعلی است … ») پشت برگ الحاقی گواهی کرده‌اند که خط سلطان علی مشهدی است.
این نسخه که پایان آن افتاده ۳۷۷ بیت بیشتر نیست.
در اصل ۵۱۰ بیت است.
عرفان و تصوف
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: ۱زان پیش که حسب حال گویم/ از صانع ذوالجلال گویم.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نستعلیق خوش.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود: ۱برگ اول نونویس است.
یادداشت عملیات: پایان افتاده است.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد چهارم٬ صفحه ۳۲۴۵٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: مثنوی عرفانی بر وزن لیلی و مجنون نظامی.
موضوع (اسم عام یا عبارت اسمی عام): شعر فارسی – قرن۹ ق
تاریخ: ۲۰۱۵۰۹۱۳
محل و شماره بازیابی: ۱۲۳۳۱۶