توضیحات

این کتاب حاصل مباحث و درسهای آیت‌الله ربانی شیرازی در زندان قصر میباشد.

ربّانى شیرازى، عبدالرحیم، روحانى، نویسنده و از مبارزان سیاسى در دوره پهلوى دوم. عبدالرحیم فرزند حاج محمدهادى، معروف به حاج بمانعلى، در ۱۱ فروردین ۱۳۰۱ در شیراز به به دنیا آمد. او پس از گذراندن دوره آموزش ابتدایى از ۱۳۱۸ش به تحصیل علوم حوزوى پرداخت.

در همان ایام با آیت اللّه حاج سیدنورالدین هاشمى، مؤسس حزب برادران، آشنا شد و به عضویت این حزب درآمد و تا ۱۳۲۵ش ــکه به دلایلى از آن حزب کناره گرفت ــ به فعالیت خود ادامه داد. او پس از گذراندن دوره سطح در شیراز، در ۱۳۲۷ش به حوزه علمیه قم رفت و در آنجا درس خارج فقه و اصول را نزد آیت اللّه برجرودى* و شیخ عبدالنبى اراکى گذراند. وى از علمایى چون شیخ محمدکاظم شیرازى* و آقابزرگ طهرانى* اجازه روایت دریافت کرد.

هم زمان با تحصیل در قم، ربانى زیرنظر آیت اللّه بروجردى به پژوهش اشتغال داشت و علاوه بر مشارکت در تألیف جامع احادیث الشیعه، به تصحیح وسائل الشیعه و برخى مجلدات بحارالانوار همت گمارد (ربانى شیرازى، ۱۳۸۴ش، ص ۲۷۲ـ۲۷۶).ربانى فعالیت سیاسى را پس از درگذشت آیت اللّه بروجردى و با شروع جنبش روحانیان در اعتراض به برنامه اصلاحات شاه، که به قیام پانزده خرداد* ۱۳۴۲ انجامید، آغاز کرد.

او در جمع مدرسین حوزه علمیه قم، زیرپوشش اصلاح و بررسى برنامه هاى حوزه و کتابهاى درسى به اتفاق کسانى چون حسینعلى منتظرى، احمد آذرى قمى، اکبر هاشمى رفسنجانى و سیدعلى خامنه اى فعالیت سیاسى مى کرد و به فردى شاخص در جناح انقلابى حوزه بدل شد