توضیحات
از مقدمه کتاب:
گفته اند و نوشته اند: حسن مقدم یک ژنی بوده
(نظر انجوی شیرازی): مدافع حقوق اساسی و انسانی زن ایرانی و افشاکننده فساد جامعه سنتی ایران.
(مرتضی راوندی): یکی از امیدهای آینده ایران و از فرزندان رشید و پرکار و باهوش این مملکت
(یحیی آرین پور): دولت ایران قدر او را نمی دانست. میان او جوانهای بیسواد معمولی که از لحاظ اداری هم رتبه او بودند، ولی از جهات علمی و اخلاقی ابدا قابل سنجش با وی نبودند، فرقی نمی گذاشت.
(محمود افشار): و سرانجام اولین پرچمدار انتقاد از فرنگی مآبی ابلهانه و مضحک و رسواکننده غرب پذیری بی ریشه ها
نویسنده و هنرمند جوان مرگ شده ای که تئاتر به مفهوم علمی و هنری با سخنرانی های او و همچنین با نگارش و نمایش کمدی انتقادی (جعفرخان از فرنگ آمده) به میان مردم تهران و سپس در سطح ایران رفت. با جرات می توان گفت اولین محقق و پژوهشگر مسائل تئاتر و هنرهای نمایشی این کشور مقدم بوده است.
حسن مقدم از اولین تحصیل کرده های غرب و از اولین منتقدین فرنگی مآبی پوچ و ابلهانه در جامعه سنتی و باستانی ایران بوده است. زبان انتقادی او موثرترین سلاح برای نمایش زشتی ها و پلیدی رفتار مستفرنگ شده های جامعه ما بوده است…
دیدگاهی دارید؟