توضیحات

حسن و دل داستانی رمزی است، به نثر مسجع؛ که ماجرای عشق و وصال «شاهزاده دل»، «فرزند عقل» را به «شاهزاده حُسن»، «فرزند عشق» بیان می‌کند.

حسن و دل، خلاصه‌ای ست از منظومه‌ی «حسن و دل» یا «دستور العشاق» یا «قصه‌ی شاهزاده‌ی حسن و شاهزاده دل» که در سال ۸۴۰ ق توسط خود محمد بن یحیی فتاحی (سیبک نیشابوری) سروده شده است.