توضیحات

مقدمه ای در زمینه تاریخی حقوق و مقام زن در شاهنامه

ایرانیان که از دیرترین روزگار به اصول اخلاقی معتقد بوده و بنا به دستور پیامبر باستانی خود از اندیشه نیک گفتار و کردار نیک پیروی میکردند و حتی با ملل غیرایرانی رفتاری به عدل و انصاف داشتند و دادگری و آزادمنشی و مهربانی و جوانمردی و بخشندگی را بزرگترین فضیلت انسان می شمردند بدیهی است با زنان هم بر مبنای این اصول به عدل و انصاف رفتار میکردند و حقوق و مقام ایشان را چه در میان افراد خانواده و چه در ،اجتماع آن چنان که سزاوار شخصیت انسانی و فضایل اخلاقی و معنوی خودشان بود گرامی و محترم میداشتند. در دوره مادرشاهی زن در ایران نسبت به مرد مقامی برتر .داشت در این دوره زن امور قبیله را اداره می کرد و به مقام روحانیت میرسید .

سلسله انساب خانواده به نام او بود. زیرا زن ناقل خون قبیله به خالص ترین شکل خود دانسته میشد در این دوره زنان در فعالیت کشاورزی و اقتصادی سهم بیشتر داشتند. بدین جهت مردان برای زنان ارزش و مقامی بزرگ قایل بودند و زنان را مظهر