توضیحات

منظومه عاشقانه “خسرو و شیرین” یکی از مشهورترین متون ادب فارسی است که به نقل از نظامی همزمان با آغاز حکومت طغرل شاه، سروده شد. داستانی که با تولد خسرو آغاز می شود و با مرگ شیرین به پایان می رسد. کشش، جدال، جدایی، وصال و مرگ پایه های اصلی شکل گیری این داستان هستند.

متن حاضر که تصحیح آن توسط خاورشناس نامی روس “یوگنی ادواردویچ برتلس” و با همکاری ” ف بابایف” صورت پذیرفته است، با استناد به نسخه های خطی و چاپی متعددی چون نسخ کتابخانه ملی پاریس، بودلیان آکسفورد، دانشگاه لنینگراد، موزه بریتانیا، موزه ارمیتاژ، نشریه “وحید دستگردی” و … و با توجه به قدمت تاریخی منابع تدوین گشته است.