توضیحات
خلاصه الاشعار و زبده الافکار (از: تقیالدین محمدبن شرفالدین علی حسینی کاشانی.)
شماره بازیابی: ۳۳۴
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ۱۰-۱۸۳۹۵
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پدیدآور: خلاصه الاشعار و زبده الافکار [نسخه خطی]/ از: تقیالدین محمدبن شرفالدین علی حسینی کاشانی.
تاریخ کتابت: ۱۰۱۳ق.
قطع: وزیری. ۱۱*۲۰سم. ۶۱۴گ. ۲۵س.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: آغاز:حمد و سپاس بیعدد آفریدگاری را سزد که نفس ناطقه را معدن جواهر اسرار معرفت و منبع زلال حکمت گردانید تا نوع انسان به استعداد کمالات قولی و فعلی به اصناف سعادات دنیوی و اخروی مخصوص گردد…
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نستعلیق.
تزئینات نسخه:مجدول و مذهب.
تذکره در شرح حال عبدی شیروانی به پایان رسیده و از اصول دوازدهگانه هفت اصل در این نسخه موجود و پنج اصل ناقص است.
اسامی شعرای خلاصه الاشعار از این قرار است: محتشم، حیدر معمایی، معزالدین محمد، امینالدین محمد، میرزا حسابی، ضیاءالدین محمد، میرزا جلال حکیم، رکن@الدین مسعود، میرزا ابوطالب، میر رفیعالدین، ابوتراب بیک، قاضی برهانالدین، میر رکنالدین، میر یعقوبی، جمالالدین محمد، نظامالدین هاشمی، موحدالدین فهمی، علیاکبر تشبیهی، شجاعالدین غضنفر، حاتم، حسرتی، رضایی، فریدالدین شعیب، وحشتی، افضل دوتاری، شرف، حیدر ذهنی، مقصود، حیاتی، خواجکی عنایت، سمایی، شعوری، فخری، خصالی، کسری، نذری، شریف، مردمی، سروری و….
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۱۴۶-۱۱۴۸٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: خلاصه الاشعار شامل دوازده اصل و هر اصل منقسم بر دو فصل است، این تذکره در زمان سلطنت شاه عباس اول جمع و پس از ترجمه حال هر شاعر منتخبات او مرتبا درج شده و در هر اصل فصل اول به ذکر شعرای معاصرین مولف و فصل دوم به ایراد اشعار گویندگانی که مولف آنان را ندیده اختصاص یافته است و چنین است تقسیمات کتاب: ۱٫ شعرای کاشان، ۲٫ شعرای اصفهان، ۳٫ شعرای قم و نواحی آن، ۴٫ شعرای بلده ساوه و نواحی، ۵٫ شعرای قزوین که در زمان شاه طهماسب میبودهاند، ۶٫ شعرای گیلان و دارالمرز و نواحی، ۷٫ در ذکر شعرای تبریز و آذربایجان. برای اعتذار از ذکر بعضی اسامی در غیر موقع در لاحقه مربوطه به اولین فصل اصل سوم چنین مینگارد: «القصه چون اختلال و تزلزل به قواعد و ارکان احوال اهل عالم راه یافته بود… بناء علیهذا در وضع و ترتیب این نسخه نیز تبدل و تغیر واقع شد و جماعتی که قبل از این در ارکان اربعه اسم ایشان بایست نوشت در فصول لاحقه سمت گزارش یافت و گروهی را که در مقدمه نام ایشان میبایست برد در خاتمه صورت تسطیر و تحریر پذیرفت چه توان کرد این چنین افتاد».
محل و شماره بازیابی: ۱۵۵۰۶
دیدگاهی دارید؟