شماره بازیابی: ۱۷۵۹۶
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‮‭۱۰-۲۷۱۴۲‬‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پدیدآور: داستان بهمن یار [[نسخه خطی]/ از: رامپوری (مولف کتاب رضوان فریب) (قرن ۱۳ق.)
تاریخ کتابت: از سده ۱۳ و ۱۴ق.
قطع: ‮‭۱۶‬*‭۲۲‬سم. ‭۱۲۰‬گ. ‭۱۷‬س.‬
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: آغاز:بسمله. اللی متلالی سپاس لایتناهی اساس ایثار حضرت کبریای که خیم بلند افلاک بدون اوتاد و طناب بر سر ربع مسکون افراشته و جواهر زواهر نیایش و بندگی نثار بارگاه شهنشاهی که کاخ رفیع…
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور: مولف خود را از خاک پاک بلده مصطفی‌آباد رام‌پور و منشا مقامش را شهر حسن‌آباد مضاف دارالخلافه شاه جهان‌آباد معرفی می‌کند.
نام مولف در مقدمه به طوری کتابت شده که قابل قرائت نیست. در صفحه عنوان این کتاب را «رضوان فریب» معرفی کرده‌اند ولی از متن دشوار خوان کتاب، به نظر می‌رسد که مولف از کتاب رضوان فریب خود یاد می‌کند و کتاب حاضر، کتاب دیگری است غیر از «رضوان فریب».
تزئینات جلد:تیماج زرد.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نستعلیق.
مشخصات اثر: شکل و سجع مهر:
متن یادداشت: در چند جای نسخه مهر تملک «مجاهد فی سبیل‌الله مولوی مطیع‌الله مجوع پیرزاده قادری اندری شلگری غزنوی» دیده می‌شود.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: جلد ۴۸، صفحه ۲۶۲٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: در مقدمه گوید که کتابی پیش از این نوشته به نام «رضوان فریب» سپس کتاب «جهان نامه» در وقایع هند و سند را دیده و در سال ۱۸۳۸م. از زاد و بوم دور افتاده تا اینکه به بیت السلطنه لکهنو رسیده و سپس مامور به سلطانپور شده و با دانشمند سخنور میرزا آغا علیخان بهادر آشنا و در دربار وقعات عالم‌گیری نعمت خان عالی خوانده می‌شد و از وی خواستند تا «رضوان فریب» خود را بخواند که مورد استقبال قرار گرفت و او داستان‌سرای دربار گشت و با داستان شاهزاده بهرام شروع کرده، سپس داستان بهمن‌یار فرزند رضوان پادشاه عجم را گفته و در این کتاب به نگارش درآورده است.
موضوع (اسم عام یا عبارت اسمی عام): داستان
تاریخ: ۲۰۱۲۱۲۲۹
محل و شماره بازیابی: ۱۲۰۸۷۶۱