توضیحات

“محمد حسین محمدی” که اخیرا مجموعه داستان “انجیرهای سرخ مزار” را منتشر کرده است، در حال حاضر مشغول گردآوری و نگارش کتاب “داستان زنان افغانستان” است. سابقه ادبیات داستانی افغانستان به سال ۱۲۹۸ ه. ق باز می گردد، نویسندگان آثاری که از این سال ها به جا مانده است، مردان بودند.

اما اولین داستانی که توسط نویسنده زن منتشر شد، در سال ۱۳۴۰ توسط “ماله رحمانی” بود. او در حال حاضر مقیم لندن است. زنان نویسنده افغان از دهه ۴۰ به این سو، شروع به نگارش داستان کردند. بیشتر داستان نویسان زن افغان از دهه ۵۰ و ۶۰ به شکلی جدی دست به نگارش داستان زدند و آثارشان در داخل و خارج از مرزهای افغانستان منتشر شدند. اما از دهه ۶۰ و با مهاجرت ناخواسته‌‏ای که بیشتر افغانی ها به آن تن دادند, جریان جدیدی در داستان نویسی افغانستان به وجود آمد.

در واقع نسل جدیدی از داستان نویسان افغانی به وجود آمد که این نسل به نوعی متاثر از ادبیات داستانی ایران است. این کتاب دربر گیرنده زندگی نامه و آثار ۱۸ داستان نویس زن افغانستان است. مسن ترین این نویسنده ها،” ملالی موسی” است،او متولد ۱۳۲۰ و جوان ترین آنها “سکینه محمدی” متولد ۱۳۶۱ است.

در مقدمه این کتاب به نقد و بررسی کلی جریان داستان نویسی افغانستان پرداخته ام و همچنین ویژگی این آثار را بررسی کرده ام. این کتاب قرار است توسط انتشارات “شهاب” منتشر شود.