توضیحات

از پیشگفتار کتاب:
مهمترین بندر ساسانی – اسلامی در خلیج فارس بندر سیصد هزار نفری سیراف بود. ویرانه های بندر سیراف در ساحل خلیج فارس در ۲۳۰ کیلومتری جنوب شرقی بوشهر واقع است. به سال ۸۵۰ میلادی وقتی نام سیراف بر سر زبانها بود، سیراف بندری مشهور بود که تجار زیادی در آن معاملات مهمی با جزایر و بنادر زنگبار، لامو، پومبا، کیلوا و سفاله در شرق آفریقا، هندوستان، مالزی، سوماترا و چین انجام میدادند.

از عملکرد تاریخی بندر سیراف در گسترش دانش پزشکی در پهنه ایران زمین نقش آن در انتقال دانش پزشکی هند به دانشکدۀ پزشکی ساسانی جندی شاپور است. افزون بر انتقال طب آیورودایی و اندیشه های پزشکی هندوستان بندر سیراف چه پیش از اسلام و چه در تمدن اسلامی، مسیر مهمی برای گذر طب مصری و حوزهٔ اسکندرانی به سوی دانشکده جندی شاپور بوده است.

ارتباطات علمی و فرهنگی ایران و هند از سوی سیراف، تنها مسیر یک طرفه نبود؛ بلکه از طریق بازرگانان ایرانی و کشتی های اقیانوسی هندیان و چینی ها که در سیراف پهلو می گرفتندT کتب طبی، داروهای گیاهی و اندیشه های مکتب پزشکی جندی شاپور به خاورزمین انتقال می یافت. واردات و صادرات گیاهان دارویی و انبار این گیاهان در لنگرگاه بین المللی بندر سیراف، بارها توسط جغرافیدانان تاریخی سده های میانی گزارش شده است…