توضیحات
درباره تئوری سیستم‌ها، سیموتیک، سیبرنتیک، هوریستیک و ارزش فلسفی و اسلویی آنها
احسان طبری در این کتاب با «فیض ستاندن از بینش و باورِ مورد پذیرش خود» یعنی بینش علمیِ مارکسیستی و با بهره‌گیری از دستاوردهای «علوم و آزمون‌های بزرگِ اجتماعیِ معاصر»، به بررسی روند تکاملِ انسان و جامعه می‌پردازد.
او که اندیشمندی جانب‌دار، انسان‌گرا و خوش‌بین به آینده روشن بشر است، در این رساله بار دیگر تلاش می‌کند از راهِ کنکاش در سیرِ رویدادهای تاریخی و روندهای اجتماعی و بررسی گستره و قابل توجهی از تاریخ تفکّرِ اجتماعی، «خطوطِ کلّی سرنوشتِ آینده انسان» را با روشن‌بینی و خوش‌بینیِ علمی ترسیم کند.
مانند دیگر نوشته‌های علمی و پژوهشی دیگرش، طبری این بار نیز ـ اگرچه به شیوه‌ای و زبان دیگر ـ تلاش می‌کند دانش و آگاهیِ علمیِ پایه‌ای لازم برای شناختِ هرچه بهتر و دقیق‌تر بافتِ اجتماعی را در اختیارِ خواننده و «به‌ویژه زنان و مردانی که طلایه‌دارانِ نبرد گسترده زحمتکشان برای دگرسازی جهانند» بگذارد. طبری می‌گوید: «ماهیّت و زندگی را در جز از این راه نمی‌توان شناخت.»
دیدگاهی دارید؟