توضیحات
متن دو زبانه است.
ستایش راسل از فراغت در واقع حمایت از فراغتی است که به کمک موسیقی و نقاشی و … تامین می شود که به اصطلاح سودجویانه نیست ولی به پاک کردن احساس آدمی کمک می کند و باعث می شود آدمی در جاده ای گام بگذارد و در جهانی زندگی کند که مدام با بمب اتمی تهدید نشود.
دیدگاهی دارید؟