توضیحات

از مقدمه:
حق داشتن آموزش در مواقع اضطراری و در دوره گذار پس از یک بحران بیشترین چیزی است که در معرض خطر قرار می گیرد.
در سال ۲۰۱۱ در کشورهای متاثر از جنگ ۲۸ میلیون کودک در ستین دیستان از مدرسه خارج شدند – ۴۲ درصد از کل جهان در کشورهای متاثر از جنگ تنها ۷۹ درصد از جوانان باسواد هستند. این رقم در سایر کشورهای فقیر ۹۳ درصد است. علاوه بر این کودکانی که در مناطق جنگی زندگی می کنند، در مقایسه با کودکانی که در دیگر کشورهای فقیر هستند، دو برابر بیشتر احتمال دارد که قبل از پنجمین سالگرد تولدشان بمیرند.

تعهد اساسی به کودکان در اقدام بشر دوستانه CCC – باعث تشکیل سیاست بشر دوستانه یونیسف شد تا از حقوق کودکان آسیب دیده از بحرانهای انسانی حمایت کند.

این تعهدات برای اقدام بشر دوستانه یک چارچوب محسوب می شوند که به واسطه آن یونیسف به دنبال تعامل با شرکا میباشد. CCC های به روز شده همچنان برای ترویج اقدامات بشردوستانه جمعی به موقع قابل پیش بینی و موثر به کار خود ادامه می دهند و مناطقی که یونیسف می تواند در آنها به بهترین نحو به آموزش کمک کند را مشخص می کند.

علاوه بر این شبکه بین سازمانی برای آموزش در مواقع اضطراری (INEE) کتاب راهنمای حداقل استانداردها را تهیه کرد که ابزار لازم را به دولتها و کارکنان بشردوستانه برای توجه به جنبش آموزش برای اهداف توسعه هزاره سازمان ملل (MDGS) می دهد.

این اولین گام برای اطمینان از این است که برنامه های آموزش در شرایط اضطراری مبنایی استوار و سالم برای بازسازی پس از جنگ و فاجعه می باشد. هر دو این ابزارها در آمادگی و واکنش اصلاحات بشردوستانه کمیته دائمی بین سازمانی (LASC) که در سال ۲۰۰۵ راه اندازی شد و خود رویکرد خونه ای گروه آموزشی را ایجاد کرد مکمل و حیاتی بوده اند…