شامل نُه داستان کوتاه است که در «یادداشتِ نویسنده» در آغازِ کتاب، در مورد تک تکِ داستانها توضیح داده ام.

سال ۱۳۷۴ که برایِ نمایشِ سه کار مستندِ ویدئوی )برگی از کتاب عشق، صورتک ها و وکیل عاشق) سفری رفتم به آمریکا که این فیلم ها در دانشگاه ها و مراکز فرهنگیِ شهرهایِ لُس آنجلس، آستین (تگزاس)، اورلاندا (فلوریدا) و نیویورک به نمایش درآمد، دوستم سهراب رستمیان که آن زمان «نشر کتاب» را در لُس آنجلس داشت،

در کنارِ تکثیر آن سه کار ویدئویی به صورتِ وی.اچ.اس، این مجموعه داستان را هم چاپ کرد. برای طرحِ جلد، یکی از کارهایِ اردشیر محصص را در نظر گرفتیم. از همان لُس آنجلس از طریق دوستِ نقاشِ عزیزم نیکزاد نجومی با اردشیر محصص تماس گرفتیم که با اجازۀ او این طرح را بگذاریم رویِ جلد.

بامهربانی پذیرفت. بعد هم سهراب مبلغی ناقابل تقدیم ایشان کرد که دستِ کم «آداب» را رعایت کرده باشیم. بعد هم که در سفر به نیویورک، یک روز همراهِ نیکزاد به دیدنِ محصص رفتیم، نسخه ای از این کتاب را تقدیمش کردم. (شرح این دیدار را در مطلبی پس از فوت اردشیر محصص نوشته ام.) جُز دکترموش و شب ندارد سرِ خواب…،

هفت داستانِ دیگر این مجموعه همراه شش داستان از هفت داستان مجموعه نوارِ گُمشده، در سالِ ۱۳۸۵، از سویِ نشر اُفق در تهران در کتابی با عنوانِ بیرون، پشتِ در، بدون هیچ جرح و تعدیل و حذفی یعنی بدونِ سانسور! منتشر شد.

شرطم با ناشر این بود که اگر ادارۀ سانسور حتا یک کلمه را خواست تغییر بدهد، کل آن داستان را درآورد. خوشبختانه بیرون، پشتِ در به مشکلی برنخورد. یک داستان دیگر هم در پایانِ آن مجموعه گذاشتم : نروژی ها.
ناصر زراعتی