شماره بازیابی: ۲۳۹۰
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‮‭۱۰-۱۷۳۸۴‬‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پدیدآور: دیوان ثنائی/ از: خواجه حسین پسر غیاث‌ محمد مشهدی متخلص به ثنایی ( – ۹۹۶ق.)
کاتب: : میر علی
تاریخ کتابت: ٬ ۱۰۰۶ق.
قطع: ‮؛ ‭۱۷‬*‭۲۶/۵‬سم. ‭۳۰۱‬ص. ‭۱۱‬س. اندازه نوشته ‭۱۰‬*‭۲۰‬سم. ‬
یادداشتهای کلی: کاتب این نسخه را برای محمد سعیدخان نوشته است.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: ۱در روش حسن و ناز هست بسی خوش نما/ غمزه بطرز ستم عشوه برنگ جفا .
۲فهم از هر مصرع ما زین کلام بی‌بدل/ میشود سال جلوس پادشاه دین پناه.
تزئینات نسخه:جدول زر و الوان.
نوع کاغذ:ترمه سمرقندی زرفشان غبار.
تزئینات جلد:میشن سیاه.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نستعلیق جلی خوش.
یادداشت عملیات: کاغذ این نسخه رطوبت دیده وصالی است.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد چهارم٬ صفحه ۳۲۶۸٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: مشتمل بر دیباچه‌ای به نثر از ثنایی درباره نام و نسب و وطن او است که در آن خود را ندیم ابراهیم میرزای صفوی حکمران خراسان معرفی کرده است و دیوان او شامل پنج هزار بیت از قصیده٬ غزل ٬ قطعه رباعی و ساقی‌نامه است.آغاز دیباچه: حمدی که متکلمان سخن گذار فصاحت شعار و نادره گویان … ( نک: سپهسالار ۲/ ۵۷۵؛ ذریعه ج۹، ب۱، ص۱۸۵؛ خوشگو ث؛ میخانه ۱۶۲-۱۷۴؛ آتشکده ص۹۰٫) این نسخه دیباچه نثر را ندارد و شامل قصاید به ترتیب الفباء غزلیات قطعات و رباعیات و ساقی‌نامه است. در خاتمه نیز قصیده‌ای در مدح سلطان محمد دارد که سال جلوس او را تعیین می‌کند و روی هم ۳۳۰۰ بیت است.
موضوع (اسم عام یا عبارت اسمی عام): شعر فارسی – قرن۱۰ ق
تاریخ: ۲۰۱۲۱۲۲۵
محل و شماره بازیابی: ۱۲۲۳۷۲