شماره بازیابی: ۹۷۰
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‭۱۰-۱۹۳۷۳‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پدیدآور: دیوان حافظ شیرازی [نسخه خطی]/ از: شمس‌الدین محمد بن کمال‌الدین مشهور به خواجه حافظ.
کاتب: محمداسماعیل موسوی عریضی یزدی.
تاریخ کتابت: ۱۲۳۳ق.
قطع: بغلی. ۹*۱۴/۵سم. ۱۷۵گ. ۱۴ بیت.
وضعیت استنساخ نسخه: برای نائب بلوک میانکوه یزد (اسم این مرد را که در صفحه آخر بوده محو کرده‌اند). از عباراتی که در ص ۳۳۴ نوشته شده معلوم می‌شود که عناوین مطالب را به خط نسخ در ۱۲۳۹ق. احمد بن یحیی اللاهیجی بر حسب خواست زین العابدین خان دیلمان نوشته.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:شکسته نستعلیق خوب.
تزئینات متن:عناوین مطالب بر سر سوره‌هائی ظریف با سرخی نگارش یافته.
تزئینات نسخه:دو سرلوح در آغاز نسخه و غزلیات موجود و اطراف دو صفحه اول نسخه و غزلیات تذهیب و میان سطرها طلا اندازی شده. تمام صفحات مجدول به طلاست.
نوع کاغذ:سمرقندی.
تزئینات جلد:روغنی یک‌رو.
نوشته دیباچه‌ای که عین دیباچه محمد گل‌اندام با اندک تصرفی در بعضی از کلمات آن می‌باشد و اضافاتی هم در آغاز و میان و آخر آن دارد و نام محمد گل‌اندام را هم ندارد و مسلما پس از ق ۱۰ق. نوشته شده (ص ۱-۱۱) و پس از آن رساله‌ای در بیان و تحقیق عبارات و الفاظ خواجه به فارسی (ص ۱۱-۲۲) پیش از دیوان نوشته شده و پس از آن مسدسی در مدح حضرت امام رضا علیه السلام (ص ۲۳-۲۸) و پس از آن قصائد و ترکیب‌بندها (ص ۲۷-۶۰) و غزلیات (۶۳-۳۳۴) ساقی‌نامه و مقطعات و رباعیات (ص ۳۶۵-۳۷۰) است و تمام این دیوان در ح ۴۳۰۰ بیت است: (غزلیات ۳۶۰۰، بیت ساقی‌نامه و قطعه و رباعی ۳۰۰ قصائد و ترکیب‌بند و مسدس ۴۰۰ بیت) یکی از قصائد در میان غزلیات نوشته شده (ص ۲۸۱-۲۸۲).
آغاز دیباچه نسخه این است:
بسمله بهترین درود نامعدودی که حافظان سرائر عالم عقول و واقفان محامد و مجامع اصول.
مشخصات اثر: شکل و سجع مهر:
متن یادداشت: مهر اسم احمد بن یحیی اللاهیجی در چندین صفحه از دیوان دیده می‌شود.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۵۰۴٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: [ضمیمه دیوان حافظ در این شماره نسخه‌ای از (تحقیق الفاظ دیوان حافظ) است که نام مولف ندارد. این نسخه مشابه نسخه ش ۵/ ۴۱۸۵ و ۱/ ۴۵۴۴ دانشگاه است با تفاوت‌هایی. (حائری)].
محل و شماره بازیابی: ۱۲۱۴۸۰