توضیحات
دیوان حافظ شیرازی (از: شمس الدین محمد بن کمال الدین مشهور به خواجه حافظ.)
شماره بازیابی: ۹۶۵/۱
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR۱۰-۱۹۳۶۷
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پدیدآور: دیوان حافظ شیرازی [نسخه خطی]/ از: شمس الدین محمد بن کمال الدین مشهور به خواجه حافظ.
تاریخ کتابت: ۸۵۸ق.
قطع: ربعی. ۱۲*۱۸سم. ۲۱۷گ. ۱۰ بیت در متن و ۱۱ در حاشیه.
یادداشتهای کلی: چند صفحه متن آخر کتاب نیز مشتمل اشعاری از سعدی و دیگران است.
وضعیت استنساخ نسخه: به خط نویسندهای که نیز شاعر بوده و در ص ۴۳۱ یک فرد از اشعار خود را به خط نستعلیق نگاشته و از خود نام نبرده.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نستعلیق.
تزئینات نسخه:پشت صفحه نخستین ترنجی است مینایی که در چهار طرف آن چهار بادام طلائی رسم شده و بر هر یک از آنها نام یکی از کتابهای نام برده نوشته شده و در میان ترنج عبارتی با طلا به خط ثلث نگارش شده بود ولی از میان رفته و فقط کلمه السلامه آن خوانده میشود. در آغاز دیوان و گلشن راز که در صفحه اول میباشند دو سر سوره ظریف مینائی که با طلا نقاشی گردیده موجود و جمله دیوان حافظ و گلشن راز هر یک با خط کوفی بر یکی از آنها نگارش یافته و تمام صفحات مجدول به طلاست.
نوع کاغذ:سمرقندی.
تزئینات جلد:تیماجی.
مشتمل بر غزلیات (ص ۱-۳۹۶) و قطعات (ص ۳۹۶-۴۱۰) و ساقینامه (ص ۴۱۰-۴۲۰) و رباعیات (ص ۴۲۰-۴۲۸) حافظ میباشد و در ح ۴۳۰۰ بیت است و شماره غزلیات هر یک از حروف تهجی بر حسب قوافی این است: الف ۱۱، ب ۳، ت ۷۸، ث ۱، ج ۱، ح ۱، خ ۱، د ۱۵۱، ر ۸، (یک برگ از غزلیات ردیف راء افتاده است – میان ص ۲۱۱-۲۱۲) ز ۹، س ۶، ش ۲۰، ص ۱، ض ۱، ط ۱، ظ ۱، ع ۳، غ ۱، ف ۱، ق ۲، ک ۳، از آخر غزلیات حرف کاف و اول حرف لام برگهایی از نسخه افتاده – میان ص ۲۵۵-۲۵۶)، و ل ۲، م ۶۸ (از آخر غزلیات حرف میم نیز افتاده – میان ص ۲۹۹-۳۰۰)، ن ۱۷ (این ردیف نیز افتاده دارد – میان ۳۲۷-۳۲۸)، و ۱۱، ه ۸ (این حرف نیز افتاده دارد – ص ۳۳۹-۳۴۰) و ی ۵۷ (نیز از غزلیات این حرف هم بخشی افتاده – میان ۳۵۱-۳۵۲).
تاریخ نگارش در ص ۴۳۲ میباشد.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود: ۲در حاشیه برگهای این نسخه از دیوان حافظ کتابهای زیرین به خط همین نویسنده ۱٫ گلشن راز از ص ۱-۸۴، ۲٫ کنز الرموز ۸۴-۱۰۲، ۳٫ عشق نامه عراقی ۱۰۲-۲۳۰ و در همین فصل به معرفی آنها خواهیم پرداخت و پس از اتمام عشق نامه نیز همین نویسنده بر حاشیه برگهای دیگر دیوان غزلیات و اشعاری از خواجو کمال، سعدی، همام تبریزی، سامان، حسن خسرو، عراقی، عطار، جلال الدین رومی، قاسم انوار، جلال، عصمت، نعمت الله ولی، عماد فقیه شاهی، بایسنقر، ناصر، حمدی و غیر از اینها نگاشته.
مشخصات اثر: یادداشتهای تملک:
متن یادداشت: یادداشتی از سردار معظم خراسانی مالک اخیر نسخه به خط وی نیز در این صفحه است.
یادداشت عملیات: چنین مینماید که یک یا چند برگ از آخر نسخه افتاده. چندین برگ از اول و آخر نسخه وصالی مختصری گردیده است.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۴۸۹-۱۴۹۰٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: نگارنده مجموعهای مرکب از نظم و نثر که در ۷۸۶ق. نگارش یافته در این کتابخانه از نظر گذرانیده و گمان نزدیک به یقین دارد که منشی و نگارنده آن خواجه حافظ میباشد و در این فهرست معرفی کامل از آن خواهد نمود.
صحافی شده در این جلد: عشق نامه عراقی/ فخرالدین ابراهیم بن شهریار همدانی متخلص به عراقی.
محل و شماره بازیابی: ۱۱۳۲۷۰
دیدگاهی دارید؟