شماره بازیابی: ۱۰۲۰
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‭۱۰-۱۹۴۲۷‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پدیدآور: دیوان طبیب اصفهانی [نسخه خطی]
قطع: ربعی. ۱۱/۵*۱۸/۵سم. ۹۱گ. ۱۲بیت.
یادداشتهای کلی: نویسنده از خود و سال نگارش نام نبرده، با جوهر قرمز در پایان نسخه ۱۲۳۵ق. نوشته شده و ظاهرا سال نگارش نسخه است.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: آغاز:حاشا که کشم بهر طرب ساغر جم را/ از غم چه شکایت من خو کرده بغم را
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور: طبیب تخلص دو نفر اصفهانی است، یکی از آن دو میرزا عبدالباقی موسوی پسر میرزا محمدرحیم حکیم‌باشی شاه سلطان حسین است که در ۱۱۶۸ق. بدرود زندگانی گفت. دیوانش (جای سخن است) شامل قصائد در مدح پیغمبر اکرم (ص) و حضرت امیرالمومنین علی (ع) و غزلیات و قطعات و رباعیات و مثنوی محمود و ایاز و به گفته راوی گروسی و هدایت در حدود سه‌هزار بیت می‌باشد. شاعر دیگر میرزا زین‌العابدین است که نیز از سادات محترم اصفهان بوده و نیز طبیب تخلص داشته و هر دو در انجمن خاقان و مجمع الفصحا معرفی گردیده‌اند و جز این دو نفر شاعر طبیب تخلص، آقا عبدالله پسر حاج علی‌اصغر جراح شیرازی که معاصر هدایت بوده و چند سال پیش از تالیف مجمع الفصحا درگذشته طبیب تخلص است. شرح حال طبیب صاحب این دیوان در آتشکده آذر، ص ۴۱۲-۴۱۳، انجمن خاقان چهارم و مجمع الفصحا، ۲/ ۳۴۰ نگارش یافته است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نستعلیق.
نوع کاغذ:فرنگی.
تزئینات جلد:تیماجی.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۵۳۹-۱۵۴۰٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: مشتمل بر قصائد و مقطعات (ص ۱-۷۵) بخشی از مثنوی محمود و ایاز (ص ۵۶-۶۵)، غزلیات (ص ۶۷-۱۷۴) و رباعیات (ص ۱۷۴-۱۸۱) است و در ح ۲۰۰۰ بیت می‌باشد.
محل و شماره بازیابی: ۱۱۶۲۳۰