شماره بازیابی: ۱۰۷۱
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‭۱۰-۱۹۴۷۸‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پدیدآور: دیوان مکین [نسخه خطی]/ از: محمد فاخر متخلص به مکین.
کاتب: سیدعلی.
قطع: وزیری. ۱۷/۵*۲۸/۵سم. ۲۲۰گ. ۱۴بیت.
یادداشتهای کلی: به سال ۱۲۰۳ق. انیس الاحباء را (که در این فهرست، ذیل ش ۸۹۳ معرفی شد) نوشته است.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: آغاز:آغاز مقدمه: بسم الله و بالله نحمده و نشکره شکر می‌گویم و براه سخن می‌پویم که زبانی به سخن گویا و طبعی بوادی معنی پویا…
آغاز دیوان: تن شکسته چون از بیم یار لرزد و ریزد/ شود غبار و دلم در کنار لرزد و ریزد
آن چار که چار رکن دینند/ در خدمت هر چهار رفتیم
اما چو به چارمین رسیدیم/ در پیش به انکسار رفتیم
بوسیده زمین بارگاهش/ بر چرخ به افتخار رفتیم
و در قصیده دیگر که آن را «محضر الامان» نامیده (این نام تاریخ انشاء قصیده نیز هست) گوید:
گویمت آن خدایگان که بود/ حضرت صاحب‌الزمان باشد
یعنی آن مهدی طریق هدا/ که بحق هادی جهان باشد
خاتم اولیای ختم رسل/ نائب رب مستعان باشد
نوع کاغذ:ترمه.
تزئینات جلد:میشن.
۲در حاشیه برخی از صفحات اشعاری نیز به خط وی موجود است.
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور: مولف بنابر تصریح در اوائل دیوان در ۱۱۴۲ق. متولد شده و برحسب ضبط شمع انجمن (ص ۴۱۶) در ۱۲۳۰ق. وفات یافته و از شعرا و عرفای ق ۱۲ و ۱۳ق. هندوستان بوده و از اشعار وی که در این دیوان ثبت گردیده استفاده می‌شود که در آغاز اهل سنت بوده ولی پس از تحقیق و دقت به تشیع راغب و از شیعیان کامل گردیده و خود وی گوید:
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نستعلیق و بی‌تاریخ.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود: ۱شاعر پشت صفحه نخستین شرحی به عنوان مقدمه و دیباچه انشاء کرده. چون وفات شاعر در ۱۲۴۰ق. بوده مسلما این نسخه پیش از آن نگارش یافته.
مشخصات اثر: امضا:
متن یادداشت: یادداشتی به امضاء غلامحسین میرزا پشت صفحه اول بوده آن را محو کرده‌اند.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۵۷۰-۱۵۷۱٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: از قصائد و غزلیات و قطعات و رباعیات وی روح عرفانی هویدا است و در سبک پیرو خواجه حافظ شیرازی است. این دیوان در حدود شش هزار و دویست بیت شعر دارد.
تاریخ: ۲۰۱۲۱۰۰۴
محل و شماره بازیابی: ۱۱۵۰۰۴