توضیحات
دیوان واعظ(محمد رفیع واعظ قزوینی.)
شماره بازیابی: ۲۵۱۹
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR۱۰-۲۶۹۱۶
زبان اثر: فارسی
سر شناسه: واعظ قزوینی، محمد رفیع، ۱۰۲۷-۱۰۸۹ق.
عنوان و نام پدیدآور: دیوان واعظ/ محمد رفیع واعظ قزوینی.
تاریخ کتابت: قرن ۱۲قم.
قطع: ۱۵*۲۳سم. ۳۰۱ص. ۱۷س. اندازه نوشته ۸/۵*۱۸سم.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نستعلیق خوش.
تزئینات نسخه:جدول زر، فاصله غزل و رباعیات و افراد و طرفین بیت آخر غزلها و فاصله ابیات چلیپای شش صفحه آخر و حاشیه صفحه ۱و ۱۶۶و ۱۶۷ تشغیرسازی مذهب، سرلوح مذهب مرصع صفحه ۱۶۶٫
نوع کاغذ:اصفهانی.
تزئینات جلد:میشن سبز، ترنج و سرترنج منگنه.
حاشیه بعضی در متن وصالی شده.
۱٫ غزلیات، قطعات، رباعیات و افراد (ص۱-۱۶۳)، بدون آغاز ۲۳۰۰ بیت.
۲٫ قصاید (ص۱۶۶-۲۰۸)، ۶۸۰ بیت.
۳٫ ترکیببند در مرثیه امام حسین(ع)، رباعیات، مسمط، قطعات تاریخها (ص۲۰۹-۲۴۲)، ۴۳۰ بیت.
۴٫ مثنوی جنگ شاه عباس ماضی با شیبک خان (۹۱۶)، شامل یک مثدمه مناجات منظوم در ۱۸۰ بیت و اصل مثنوی ۴۰۰ بیت (ص۲۴۴-۲۸۲).
آغاز مقدمه منظوم: سزاوار شکر آفرینندهایست / که هر قطره از وی دل زندهایست
آغاز مثنوی: فرازنده دست و تیغ و زبان / چنین کرده تسخیر ملک و بیان
انجام: زر و مال مانده است از رفتگان / چو آتش که میماند از کاروان
۵٫ دو قطعه مثنوی در بیاعتباری دنیا و وصف باغ الجنه قزوین (ص۲۸۳-۲۸۹).
۶٫ مثنوی قص سفر مازندران و وصف دریاکنار و اشرف و صفیآباد و باغ میدان (ص۲۹۰-۳۰۱)، ۱۷۵ بیت.
آغاز: شبی کز پی نبود آنرا سحرگاه / ازو طول امل وامانده در راه
انجام: بکردم گفت و گو از نیک و از بد / الهی نیکخواهش بد نبیند
آغاز نسخه: چون آوری بحشر من روسیاه را / از نسبتم شوند خجل شرمسارها
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود: ۲حاشیه ص ۲۸۳ یادداشتی به خط شکسته جلی شبیه خط متن است که رقم مرادعلی و تاریخ ۱۲۱ق. دارد.
یادداشت عملیات: آغاز افتاده.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد چهارم، صفحه ۳۳۱۸-۳۳۱۹٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: مشتمل است بر:
موضوع (اسم عام یا عبارت اسمی عام): شعر فارسی – قرن۱۱ ق
تاریخ: ۲۰۱۳۰۹۲۵
محل و شماره بازیابی: ۱۲۶۲۹۶
دیدگاهی دارید؟