توضیحات

کمال الدین محمد وحشی بافقی در سال ۹۳۹ تا ۹۹۱ زیسته است. وی به همراه برادرش که مرادی تخلص می کرد، شاگرد شرف الدین علی بافقی بوده است. او مدتی را در کاشان به سر برده و محتشم کاشانی و ضمیری همدانی از معاصرین وحشی می باشند.

وی مداح شاه طهماسب صفوی، صدر الاعظم اعتماد الدوله و نیز حاکم کرمان بوده است. به جز دیوان اشعار ۵۳۰۰ بیتی او سه مثنوی، خلد برین، ناظر و منظور و شیرین و فرهاد از او به جا مانده است. منظومه اخیر ناتمام بوده و وصال شیرازی در قرن سیزدهم آن را به پایان رساند.

وحشی اقسام شعر را نیکو می سرود. به جز وحشی بافقی چهار تن دیگر هم تخلص وحشی را برگزیده بودند. بر این تصحیح استاد سعید نفیسی مقدمه نگاشته و محمود علمی نیز حاشیه و تعلیقات نگاشته است. این کتاب اولین بار در ۱۳۴۲ توسط انتشارات علمی به چاپ رسید.