توضیحات
این کتاب از استاد زندهیاد محمد مقدم – زبانشناس برجسته ایرانی و ویژهکار در زبانهای ایران باستان وهموند فرهنگستان دوم- است.
بنیاد این راهنما بر «واژهنامه ایرانی باستان» بارتولومه و «واژهنامه اوستا انگلیسی» کانگا گذاشته شده است. مقدم که دکتری خود را در سال ۱۳۱۷ در رشته زبانشناسی از دانشگاه پرینستون دریافت کرده بود، در ۱۳۴۳ گروه زبانشناسی همگانی و زبانهای باستانی را در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران بنیاد گذاشت، و زینرو بسیاری وی را پدر زبانشناسی نوین ایران میدانند.
مقدم با همکاری و هماندیشی دکتر صادق کیا و دکتر جمالالدین رضایی نخستین مجله زبانشناسی ایران را با نام «ایران کوده» راهاندازی کرد.
او نهتنها در ایران کوده به سامان بخشیدن و ساخت واژههای تازه روی آورد که برای نخستینبار از واژه «گویش» و رشته «گویششناسی» در این مجله سخن گفت. برخی از نوشتههای او – افزون بر راهنمای ریشهی فعلهای ایرانی- گفتاورد از «مجله زبانشناسی» (سال یازدهم، شماره نخست) چنین است:
«چند نمونه از متن نوشتههای فارسی باستان با شرح لغات»، «گویشهای وفس و آشتیان و تفرش»، «آینده زبان فارسی»، «جستار درباره مهر و ناهید»، «چهارشنبهسوری»، و «یادنامه جمشید». او سه دفتر چکامه نیز در دورانی جوانی خود سروده است.
دیدگاهی دارید؟