توضیحات

این شرح مزجی بر صحیفه سجادیه در لباس ترجمه است و شارح آن بدیع الزمان قهپائی، به کوشش حسین درگاهی در سال ۱۳۷۴ توسط سازمان چاپ و انتشارات به چاپ رسید.
بدیع الزمان هرندی قهپائی، فقیه، محدث و شیخ الاسلام یزد در دوران شاه عباس صفوی بود و مشهور به بدیع هرندی است. وی از شاگردان شیخ بهایی (در گذشته ۱۰۳۰ ق) بوده و اجازه ای از وی دارد که آقا بزرگ طهرانی از آن یاد کرده است.

در تمامی منابعی که شرح حال قهپائی در آنها آمده از ترجمه و شرح فارسی وی بر صحیفه سجادیه یاد شده است. این کتاب که به گفته مؤلف آن شرحی است در لباس ترجمه و ترجمه ای است در ضمن شرح، به نام شاه صفی اول (در گذشته ی ۱۰۵۲ ق) نوشته شده است. نخست مقدمه صحیفه سجادیه ترجمه و شرح شده است و سپس ترجمه و شرح دعاهای صحیفه آمده است.

شیوه مؤلف آن بوده که نخست جمله عربی را نقل کند و سپس به ترجمه و توضیح واژگان جمله بپردازد. بیشتر توضیحات درباره واژگان است ولی مسائل صرفی و نحوی نیز در حد لازم آمده است و گاه به مسائل بلاغی نیز اشارت رفته است. نثر مؤلف در دیباچه کتاب مسجع است ولی در ترجمه و شرح دعاها از نثر مرسل استفاده کرده و در ترجمه عبارتهای عربی لفظ «مر» را فراوان به کار برده است.