توضیحات
در کتاب حاضر، نخست، نقش اجتماعی زنان در غرب و سپس حمایت اقتصادی، فرهنگی، مذهبی و سیاسی زنان در دو مقطع پیش از اسلام و پس از اسلام بررسی شده است. همچنین، عوامل مؤثر در پیدایش و شکل‌گیری الگوهای مشارکت اجتماعی زنان برشمرده شده که عبارت‌اند از: ورود فرهنگ غربی، انقلاب مشروطه، طرح آموزش عمومی منطبق با الگوهای آموزش جوامع غربی و مطبوعات.
افزون بر این، دو مبحث تحت عنوان “شکل‌گیری جمعیت‌های زنان” و “سازمان زنان ایران” مطرح گردیده و طی آن، عملکرد و اهداف این سازمان‌ها و نقش آن‌ها در رویدادهای مختلف کشور بازگو شده است.
به تصریح کتاب: “تأسیس سلسله‌ی پهلوی سبب شد که برنامه‌ریزی‌های غرب‌گرایانه در رأس سیاست‌های حکومت قرار بگیرد. بخش عمده‌ی این تجددگرایی به زندگی اجتماعی زنان اختصاص می‌یافت. اصلی‌ترین برنامه، سوق دادن زن ایرانی به سمت فرهنگ غربی، خط مشی برداشتن حجاب بود که با اجرای آن زندگی زن ایرانی، تغییرات عمده‌ای را پذیرا می‌شد.
در نخستین گام، با تغییر شکل پوشش، زن ایرانی در زمره‌ی مصرف‌کنندگان کالاهای غربی درآمد؛ در مراحل گسترش این طرح، زنان به عرصه‌ی فعالیت‌های اجتماعی، اعم از صنعتی (صنایع مونتاژ وابسته) و خدماتی راه یافتند.
پس از روشن شدن نقش سازمان‌دهی زنان در پیشبرد اهداف سیاسی، حکومن درصدد حمایت بیش‌تر از تشکل‌های زنان برآمد. زنانی که به عنوان عناصر جدید، نقشی موثر در جریان‌های مختلفی چون کشف حجاب و طرح انجمن‌های ایالتی و ولایتی نشان داده بودند، در انقلاب شاه و مردم!، وظایف دیگری برعهده گرفتند و با حمایت مالی دولت، سازمان زنان ایران را به وجود آوردند.”
دیدگاهی دارید؟