توضیحات

درباره کتاب:
آنتوان دو سنت اگزوپری در تمام کتاب هایش از حوادثی که بر او در ضمن پرواز گذشته است با لحنی شاعرانه سخن می راند، از روابط انسان ها با یکدیگر به گفت و گو می پردازد. شاید بتوان گفت وجود باریتعالی را در روابط آدمیان با یکدیگر جستجو می کند.
اگزوپری در کتاب سرزمین آدمیان در این باره چنین می گوید: “در حقیقت بیش از یک نوع تجمل و شکوه وجود ندارد و آن ارتباط آدمیان است با یکدیگر” و باز در سطری پیش چنین می نویسد: “بزرگی یک حرفه در درجه اول شاید متحد کردن انسان ها با هم باشد”. کوشش او همیشه برای یافتن یا ایجاد ارتباطی از اینگونه است.
در صفحه اول کتاب نیز چنین می گوید:
“شب تاریکی که در آن شب روشنائی هایی چند پراکنده در صحرا می درخشیدند هر یک از این روشنایی ها در این اقیانوس تاریکی دلیلی بر وجود انسانی بود، در این کانون کتاب می خواندند. فکر می کردند. راز دل می گفتند. در آن دیگری عشق می ورزیدند…”