توضیحات

از پیشگفتار کتاب:
بحث از ادیان با روش علمی، یعنی با شیوه ی حقیقت جوئی و بی طرفی، تحت عنوان “علم ادیان” که در اصطلاح دین شناسان، گاهی بنام “علم تطبیق ادیان Comparative- Religions”و گاهی “تاریخ ادیان History of Religions” خوانده میشود، اکنون از فروع و شعب علوم اجتماعی (مردم شناسی، جامعه شناسی و تاریخ شناسی) و وابسته به رشته های مختلف آن شمرده میشود؛ از این جهت، دارای جنبه ی علمی و مشمول قوانین علوم اجتماعی است. یکی از قوانین آن علوم، به ویژه جامعه شناسی، بی طرفی و دخالت ندادن سلیقه و عقیده ی شخصی و خصوصی بحث کننده و پژوهشگر است.

پژوهشگر در علم ادیان، در بررسی مسائل ادیان و مذاهب و در تطبیق آنها با یکدیگر از نظر حق و باطل شمردن و خودی و بیگانه دانستن نباید وارد بحث شود زیرا چنانکه گفته شد، دین شناسی یا علم تطبیق ادیان، از فروع علوم اجتماعی شمرده میشود که در آن علوم، جنبه های حق و باطل و خودی و بیگانه رعایت نمی شود و مد نظر قرار نمی گیرد، بلکه هدف اصلی، حقیقت جوئی و شناختن کیفیت و کمیت فرهنگ مادی و معنوی اجتماع بشری و نهادهای آن است، بدون مطرح کردن عنوانهای حق و باطل…