توضیحات

از مقدمه کتاب:
قرن هفتم سرزمین خراسان شاهد یکی از ادوار بسیار پرآشوب نظامی و سیاسی کشور به شمار می رود. زیرا که در این قرن چنگیز خان مغول ظهور کرد و چنانکه کتب تاریخ بیانگر است این مرد خونخوار سرزمین آباد ماوراءالنهر، خراسان و عراق عرب و عجم را با خاک یکسان کرد.

در نتیجه آن سیل های عظیم مهاجرین این اراضی به سوی هندوستان و کشور آناتولی سرازیر شدند و علما و شعرا و دانشمندان زیادی ترک دیار گفته و دربارهای این اراضی را با وجود خود رونق دادند. پدر مولانا جلال الدین و منهاج سراج جوزانی دو تن از شمار فراوانترین مهاجرینی بودند که اولی به سوی غرب در آناتولی و دوم به هندوستان رو نمود.
در سرزمین خراسان یگانه منطقه ای که در برابر هجوم این سیل بنیان کن مقاومت نمود و با سیاستمداری و تدبیر وطن را از بلا و مصیبت مغول برکنار داشت، سلاطین آل کرت تاجک نژاد غور و هرات بودند که با مغولان با تدبیر و دلاوری خاصی به توافق رسیدند و کشور و مردم خود را از تباهی مصون داشتند.

این ثبات سیاسی دولت آل کرت طبعا موجب برکاتی شد که از جمله از رشد و رونق علم و دانش و شعر و ادب آن میتوان یاد کرد…