کتاب متضمن ده رساله عرفانی، فلسفی و سیاسی در شناخت شعر، اندیشه و زندگی حافظ شیرازی است .نگارنده درباره حافظ چنین خاطر نشان می‌کند” :

برخلاف کسانی که حافظ را شاعری سیاسی نمی‌دانند و او را تا حد قدیسین به عرش اعلی می‌برند، که حافظ نه تنها شاعری سیاسی است، بلکه در مبانی جهان‌شناسی و اصول فکری سیاسی، اجتماعی خود از چارچوب اندیشه‌ای مشخص پیروی می‌کند .حافظ به هر پدیده و مفهومی جز وحدت وجود عشق به دیده تردید می‌نگرد و خود را در موضع انتقاد…قرار می‌دهد…

او در مقابل ناهنجاری‌های اجتماعی روزگار زبان به اعتراض می‌گشاید و گاه تا آن جا پیش می‌رود که حتی دست به نقد ساختارهای حاکم و سرشت و روش آدمیان زمانه خود می‌زند و .”…