ابوتراب جلی در مقدمه‌ای که بر کتاب صدف بسته نگاشته در مورد پرستش و اشعارش می‌گوید: “پرستش را باید در اشعارش جسن و شناخت. این جستن و شناختن نیازی به فحص و تحقیق ندارد.

برای درک مفاهیم اشعار او که در سادگی و روانی با آب زلال و نسیم سحر لاف برابری می‌زند چه حاجت که بر بال خیال بنشینیم و به جهانی که فرسنگها با دنیای ما با واقعیت اجتماع ما فاصله دارد پرواز کنیم.

با اینکه اشعار پرستش در چهارچوب بحور و اوزان عروضی مقید و محصور است معذالک از نظر مضامین تازه می‌توان او را در اعداد نوآوران و مبتکران دانست و با اندکی تامل در آثار ساده و روان او به معانی دقیق و نکات لطیفی برمی‌خوریم که ما ار به اعجاب و تحسین وامیدارد. بالاتر از همه گویایی و بلاغتی است که در ترکیب اشعارش به کار رفته و همین مزیت است که بخواسته خوانندگان از هر صنف و طبقه در هر درجه از فهم و ذوق ادبی پاسخ مثبت می‌دهد.

مجموعه حاضر با خصوصیاتی که گفته شد، ارمغان شاعری بی‌پیرایه است که سالیان دراز در آثار خود برای مردم و به زبان مردم سخن گفته است و این شیوه بدون شک مطبوع طبع صاحبان ذوق سلیم و منظور نظر ارباب دانش و بینش قرار خواهد گرفت”.