توضیحات
علم ما به عالم خارج به عنوان زم‍ی‍ن‍ه‌ای برای ب‍ک‍ارب‍ردن روش علمی در فلسفه
مقدمه مولف:
در خطابه هایی که در این کتاب آمده سعی شده است که ماهیت و ظرفیت و محدودیت روش منطقی – تحلیلی به وسیله ارائه امثال و موارد بیان گردد. من در طی تحقیقات خود هر روز بیش از پیش معتقد می شوم که این روش دارای صراحت و تحصل تام است و با سهولت بصورت قواعد و اصول مختصر و مفید در می آید و برای کسب معرفت علمی عینی در تمام شعب فلسفه کفایت می کند.
اغلب روشهائی که تا بحال بکار برده شده ادعای نیل به نتایج عالیتری داشته که روش تحلیل منطقی هر گز دعوی حصول آنرا ندارد، ولی مع الوصف این نتایج همیشه بنحوی بوده که بسیاری فیلسوفان صاحب نظر آنرا قابل قبول ندانسته اند.
اگر نظام های فلسفی سابق را صرفاً به عنوان فرضیات و وسائل اعانت و تایید قوه تخیل لحاظ کنیم، همگی مفید فائده بسیار و شایسته مطالعه خواهند بود اما اگر بنا باشد که فلسفه جزء علوم گردد و حصول نتایج مورد نظر آن خارج از تاثیر ذوق و مزاج فیلسوفان و مستقل از آرای آنان باشد احتیاج به چیزی غیر از آنها داریم.
در آنچه پس از این مقدمه خواهد آمد من سعی کرده ام که طریق وصول به این مطلوب را ولو به نحو ناقص بیان دارم و ثابت نمایم…
دیدگاهی دارید؟