توضیحات
در معرفی کتاب آمده است:« امروزه علوم و فناوری‌های همگرا به طور وسیعی مرزهای بین علوم متلف را کم رنگ نموده است، به طوری که کسب یک فناوری در یک حوزه بدون کابرد و همگرایی با سایر علوم و فناوریها به سادگی قابل پیاده سازی نمی باشد و یا محصول نهایی حائز تکنولوژیهای پیشرفته و به روز نخواهد بود.
علوم داروسازی با توجه به ویژگیهای خاص آن از جمله ارتباط نزدیک با حوزه درمان و تشخیص بیماریها از یک سو و از طرف دیگر ارتباط تنگاتنگ با علوم مختلفی مانند بیولوژی، شیمی و بیوشیمی، بیوفیزیک، بیومتربال و سایر علوم مرتبط مورد استفاده در صنایع داروسازی، میتواند زمینه تولید داروهای حاصل از فناوری‌های نوین را برای درمان بیماری های مختلف و به ویژه بیماری های اص و لاعلاج فراهم نماید این مقصود حاصل نخواهد گردد مگر اینکه حوزه داروسازی با بهره مندی حداکثری از فناوری‌های همرا و به کارگیری تکنیک های نوین این علوم نوین و پیشرفته در تولید داروهای جدید غافل نباشد.»
این کتاب شامل ۸ فصل است که فصل اول را نویسنده به مقدمه اختصاص داده است:
فصل دوم با عنوان “داروشناسی سیستمی” به تعریف این عنوان و رهیافت های تجربی در داروشناسی سیتمی و مسیر یافت منطقی داروهای ترکیبی می پردازد.
فصل سوم” داروهای پزشکی فرادقیق” نام دارد که پس یک مقدمه کوتاه کارآزمایی بالینی داروهای پزشکی فرادقیق و داده های بزرگ و چشم انداز آن را مورد بررسی قرار میدهد.
فصل چهارم “بیولوژی سینتتیک” و نقش آن در توسعه و کشف دارو پرداخته است.
فصل پنجم زیست حسگرها و نانوبوتها را مورد بررسی قرار داده است.
فصل ششم که “ارگانوئید ارگان بر روی یک تراشه، بدن بر روی یک تراشه” نام دارد بعد از یک مقدمه راجع به موضوع ارگانوئیدها و کاربرد سامانه های میکرو فیزیولوژیک در علوم دارویی را به خود اختصاص داده است.
فصل هفتم”نشانه فعالیت مغز و کونکتوم” نام دارد فناوری‌های عصبی در پروژه مغز انسان و کونکتموم انسانی را توضیح میدهد.
فصل هشتم تحت عنوان “هوش مصنوعی” چالشهای عمده هوش مصنوعی برا اکتشاف و توسعه دارو را بررسی میکند
دیدگاهی دارید؟