توضیحات
شاخه هندی گروه زبان هند و ایرانی، زبانی را دربرمیگیرد که هندیها پس از جدایی از ایران به کار میبردند. این زبان هر چند در آغاز با شاخه ایرانی خود تفاوت نداشت به تدریج ویژگیهایی به خود گرفت که آن را از شاخه ایرانی خود ممتاز ساخت. هندیهای باستان برای این زبان کهن خود واژه سنسکریت را به کار بردهاند که اصطلاحا به معنی «پخته، پرورده، فصیح و کامل» است.
دیدگاهی دارید؟