شماره بازیابی: ۸۶۵
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‭۱۰-۱۹۲۵۳‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پدیدآور: فرهنگ میرزا ابراهیم [نسخه خطی]/ از: میرزا ابراهیم پسر میرزا شاه حسین اصفهانی.
تاریخ کتابت: ظاهرا اوائل ق ۱۱ق.
قطع: ربعی. ۱۰/۵*۱۷/۵سم. ۱۲۷گ. ۲۰س.
یادداشتهای کلی: سروری در مقدمه فرهنگ خویش که در ۱۰۰۸ق. تالیف گردیده یکی از مآخذ خود را «نسخه میرزا» تالیف میرزا ابراهیم پسر میرزا شاه حسین اصفهانی معرفی نموده. و نیز جمال الدین انجو در مقدمه فرهنگ جهانگیری که در ۱۰۱۷ق. تالیف شده همین مولفه را به نام فزهنگ میرزا ابراهیم نیز از مآخذ خود دانسته و بر حسب احتمال میرزا ابراهیم پیش از سال ۱۰۲۵ق. که تاریخ تالیف عالم آرا می‌باشد وفات یافته است.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: ۱آغاز مقدمه: بسمله بدانکه رب به چ و پ و ژ و گ تنطق ننماید و فارسیان به ثا و حا و صاد و ضاد و طا و ظا و عین و قاف…
۱آغاز لغت: فصل الهمزه مع الالف آرا آرایش و آراینده بمعنی دوم با فاعل مستعمل شود چون سخن آرا و بزم آرا. آسا بمعنی مانند…
۲… یویه بضم آرزو یوزه بضم تنه درخت. فصل فی الیاء یزداری قیمه و تخم مرغ که درهم پزند و الحمد لله رب العالمین.
تزئینات متن:عناوین و لغات با شنگرف می‌باشد.
نوع کاغذ:کشمیری.
تزئینات جلد:تیماجی.
۲شمس الاطبا نام در حاشیه چند برگ حاشیه‌هایی (مبنی بر تصحیح اغلاط مولف در ترجمه لغات طبی) بر آن نگاشته است.
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور: مولف وزیر شاه اسمعیل صفوی است که در ۹۲۶ق. (مهتر شاه قلی) در دیوانخانه کشته شد. در عالم آرا زیر عنوان: (خوشنویسان عصر شاه طهماسب) میرزا ابراهیم را نام برده و گوید: «در شعر فهمی و تتبع لغات فرس دعوی انفراد می‌نمود، رساله‌ای که در لغات فرس تصنیف نموده اکنون در عراق شایع است». امین احمد رازی در هفت اقلیم زیر نام پدر، نامی از میرزا ابراهیم و برادر او برده و چند بیت از ایشان نقل کرده است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نستعلیق بدون تاریخ.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود: ۱برگ نخستین نونویس.
یادداشت عملیات: برخی از برگ‌ها نیازمند وصالی است.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۴۰۵-۱۴۰۶٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: در خود نسخه ذکری از مولف نیست ولی بر حسب مقایسه‌ای که نگارنده نموده و در ص ۲۳۰ ج ۲ فهرست مدرسه عالی سپهسالار نگاشته‌ام، این نسخه همان نسخه میرزا یا فرهنگ میرزا ابراهیم می‌باشد و چنان‌که در آن فهرست نیز با دلیل ذکر نموده‌ام این فرهنگ همان شرفنامه منیری است (ص ۱۸۹-۱۹۲ ج ۲ فهرست سپهسالار) میرزا ابراهیم در بعضی از موارد تصرف‌های بسیار کوچک در آن نموده و از مقدمه آم که در بیان معانی حروف مفرد و مرکبه است اندکی انداخته و نیز ابیاتی که مولف شرفنامه از خود شاهد آورده انداخته و چندین لغت بر آن کتاب افزوده ولی شواهدی که در شرفنامه از بزرگان نقل گردیده در این فرهنگ موجود و در ح ۷۰۰۰ بیت کتابت دارد و شرفنامه در ح ۱۶۸۰۰ بیت می‌باشد.
محل و شماره بازیابی: ۱۱۳۷۷۳