توضیحات

فرهنگ واژگان تبری: با همانندهای مازندرانی، استاربادی، گیلی، قصرانی: الف – پ (جلد ۱)

زبان مازندرانی (که به «تبری [تبری]» هم مشهور است)، از زبان‌های ایرانی شمال غربی است که به لحاظ جغرافیایی جزو زبان‌های کرانه دریای خزر به‌شمار می‌رود. طبق آما سال ۱۹۹۳ م، ۳۲۶۵۰۰۰ نفر در ایران به یکی از گویش‌های این زبان سخن می‌گویند (اتنولوگ). قلمرو رواج مازندرانی را می‌توان به چهار منطقه زیر تقسیم کرد:

۱٫ شهرهای رامسر، تنکابن، کلاردشت، چالوس و نوشهر؛ ۲٫ آمل، نور و محمود آباد؛ ۳٫ بابل، قائم‌شهر، سوادکوه و ساری؛ ۴٫ نکا، بهشهر و بندرگز. آنچه در متون زبان‌شناسی ایرانی تحت نام گویش مازندرانی از آن یاد می‌شود کل استان مازندران را شامل نمی‌شود، بلکه عمدتا حوزه جغرافیایی بین گرگان و چالوس را در بر می‌گیرد.

فرهنگ واژگان تبری کاری است در ۵ جلد به همراه لوح فشرده.