توضیحات

قدرت سیاسی در اندیشه ایرانی: از فارابی تا نائینی

برگرفته از مقدمه کتاب:
رساله حاضر شامل گزارشی از ایده ها و اندیشه های سیاسی است که در دوره میانه از تاریخ فرهنگ ایرانی پدید آمده اند. این دوره شامل عصر فروپاشی شاهنشاهی ساسانی تا انهدام شاهنشاهی قاجاریه است.

در این دوره تمامی رهیافتهای نخبگان به امور سیاسی نشات گرفته از تعالیم دینی و کشورداری ایران باستان بوده است.

چگونگی تفکیک وظایف حکومتی امرا، تعیین جایگاه وزیر و… مسائلی هستند که مولفان مسلمان بر اساس الگوی حکومتی ایران باستان و با چاشنی اعتقادی آنها در سیاستنامه ها و ارشادنامه های خود نوشته اند. این تاثیرگذاری حتی در رهیافتهای فقهی، کلامی و فلسفه سیاسی نیز به چشم می خورد.

تنها با وقوع جنبش مشروطیت و حوادث متعاقب آن بود که پارادایم کهن جای خود را به ساختارها و دانشهای جدیدی داد که الگوهای معرفتی و زیرساختهای غیرگفتمانی را از دنیای مدرن غرب گرفته بود. از این زمان مفاهیم و مقولات سیاسی نیز تغییر یافت و به جای آن مفاهیم پیشین، مفاهیمی چون پارلمان، تفکیک قوا، قوانین و … در رساله های سیاسی جایگزین شدند…