شماره بازیابی: ۳۷۰۷/۵
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‮‭۱۰-۳۴۸۹۱‬‬
زبان اثر: عربی
عنوان و نام پدیدآور: قصیده لامیه/ محیی‌الدین عبدالقادر گیلانی صوفی است ملقب به بازاشهب
کاتب: محمود و جارالله بن هادی.
تاریخ کتابت: ۱۲۴۳-۱۲۵۴ق.
نام خاص و کمیت اثر: ص ۲۲۴ – ۲۲۸٫
قطع: ‮رقعی. ‭۱۱‬*‭۱۶‬سم. ‭۲۵۸‬ص. ۶س.‬
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: ۱سقانی الحب کاسات الوصال/ فقلت لخمرتی نحوی تعال// سعت و مشت لنحوی فی کؤس/ فهمت بسکرتی بین الموالی
ترجمه بیت دوم این دو بیت است:
پس شدم زان باده مست و بیخبر/ مستی من کرد یاران را خبر// از درون خم شراب با صفا/ جلوه‌گر شد در میان کاسها
۲و عبدالقادر المشهور اسمی/ و جدی صاحب العین الکمال
تزئینات متن:عنوان به شنگرف.
نوع کاغذ:فرنگی.
تزئینات جلد:تیماج مشکی یک لا.
نک: دانشگاه، ش ۲۹/ ۴۲۴۳٫
ابیات ترجمه فارسی، مثنوی (بر وزن مثنوی مولوی) است و سراینده آن نام خود را نیاورده. در دانشگاه نسخه‌ای از این قصیده (بدون ترجمه) با ش ۲۹/ ۴۲۴۳ موجود است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نسخ شکسته و نستعلیق.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود: ۱پشت برگ اول یادداشتی از میرزا طاهر تنکابنی درباره ارجوزه شماره یکم و گوینده آن دیده می‌شود.
یادداشت عملیات: شماره سوم ناقص است.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد ششم، صفحه ۴۷۵۹-۴۷۶۰٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: در تفاخرات صوفیانه و شطحیات. در ذیل هر بیت، دو بیت فارسی در ترجمه آن نوشته شده مگر سه بیت آخر قصیده.
صحافی شده با: کفایه المعانی فی نظم حروف المعانی/ عبدالله بن محمد بیتوشی۵۰۲۳۰۶
تاریخ: ۲۰۱۴۰۲۰۲
محل و شماره بازیابی: ۱۲۵۹۶۲