شماره بازیابی: ۴۲۰
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR10-18486
زبان اثر: ۱۳۸
عنوان و نام پدیدآور: قصیده البرده [نسخه خطی]/ سراینده: شیخ شرف‌الدین ابو عبدالله محمد بن زید بوصیری ( – ۶۸۱ یا ۶۹۶ق.)
تاریخ کتابت: ۸۹۱ق.
قطع: وزیری.۱۵*۲۲/۵سم. ۱۱۵گ. ۱۹س.
یادداشتهای کلی: همان کتاب پیشین.
تاب به نام سلطان محمد بهادر نوشته شده است.
آغاز:«المفردات التذکر یاد کردن و با یاذ آوردن جار همسایه و جیران جمعش ذوصاحب سلم نام نوعی از درختست و ذی سلم موضعی در حجاز که از کثرت ان شجر درو باین اسم اشتهار یافته المزج آمیختن از باب اول و دمع سرشک الجری و الجریان رفتن آب و جز آن از باب دوم مقله سواد و بیاض چشم را کویند دم خونست…حرف آخریش برای خفت افتاده و فراموش کشته یائی یا واوی.»
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: آغاز:امن تذکر جیران بذی سلم / مزجت دمعا جری من مقله بدم…
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نستعلیق.
یادداشت عملیات: یک صفحه از دیباچه افتاده است.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد دوم. صفحه ۱۱۷۱٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: هر بیت پس از شرح و ترکیب و تعبیرات عرفانی به فارسی ترجمه شده، پس از مقدمه طولانی شرح قصیده به منوال مذکور شروع می‌شود.
تاریخ: ۲۰۱۳۰۴۱۳
محل و شماره بازیابی: ۱۹۰۶۷